Martin Église - Yerville (53 km)

2 juli 2019 - Yerville, Frankrijk

Verleden jaar fietsten we naar de Middellandse Zee via de stroomgebieden van een paar grote rivieren, soms stroomopwaarts (Maas), maar meestal stroomafwaarts (Saône en Rhône). Dit jaar hobbelen we van heuvelrug tot heuvelrug via de dalen van aardig wat kleine riviertjes waarvan ik nog nooit gehoord had. Zelfs niet in kruiswoordpuzzels. Op de Somme na dan. Dat betekent meer klimmen en dalen. We dachten dat dat minder zou worden nu we de vallei van de Saane gingen volgen. Niet dus. We hoefden nergens af te stappen, maar we moesten wel onze klimtechniek aanspreken. Nelly heeft een hele speciale. Ze begint bij 2 en verdubbelt het verkregen resultaat bij elke trap. Bij Branchy kwam ze uit op 262.124. De berekening controleren zou afbreuk doen aan de prestatie.

Bij Yerville zouden we op basis van de ervaringen beslissen hoe veel we nog verder zouden gaan. Omdat er de eerstvolgende 35 km geen aansprekende accommodatie meer was, hebben we toch maar iets in de buurt van Yerville genomen. Geen verkeerde keuze. We zitten in een prachtige chambre d'hôtes op een oude boerderij die nog volop in bedrijf is.

Op korte afstand was een restaurant met heel goede recensies en aanbevolen door de hospita. Laat dat ding nu net van eigenaar zijn veranderd en de nieuwe er nauwelijks kaas van hebben gegeten. De eerste twee gerechtjes stonden binnen 5 minuten op tafel. Het bestellen van een biertje en het uitleggen van het verschil tussen eerst een glas en  een fles wijn, en later tussen wit en rood, duurde al wat langer. Op het derde gerecht hebben we een uur moeten wachten. Er was ondertussen een viertal mensen aan het tafeltje naast ons neergestreken. Hoewel ze Frans spraken ging het daar ook niet van een leien dakje. Waar wij onze tijd namen gingen zij direct maar vriendelijk met de jonge bediende in de slag, onder andere over de hoeveelheid likeur die ze overhielden als ze de ijsklontjes uit het glas haalden, het feit dat het brood op was en ze niet kregen wat ze besteld hadden. Na een stief Frans kwartiertje was her voor de bakker. Ze hadden zelf brood gehaald. Het bleken lokalen die ons van de verandering van eigenaar vertelden en zich met plaatsvervangende schaamte excuseerde. C'était une experience die ik voor geen goud had willen missen.