Trignac- Saint-Nazaire-Trignac (23 km)

Nog een dagje uitrijden langs de kust en over een uitgestrekte scheepswerf; een dagje dat begon met regen en eindigde met windkracht 5 en het totaal aan verreden kilometers net boven de 1300 bracht. Geen record maar toch een respectabel aantal, zeker als we bedenken dat het eind verleden jaar, na die ongelukkige val van de trap, helemaal niet zeker was of zo'n tocht wel mogelijk zou zijn. Het ging steeds beter, mijn linker kan de rechter weer bijna bijbenen. Nelly was af en toe niet (bij) te houden. De nieuwe Koga Traveller was een absolute aanwinst. Ze reed regelmatig op kop en won het ook qua bier van me: 1664 tegen 1128. 

En nu zitten we in de fietsbus die ons via Saumur en Bléré, twee andere op- en uitstapplaatsen aan de Loire, en via Breda naar Utrecht moet brengen. Er zit maar één ander stel in de bus en er komen er nog maar 6 bij. Wie weet kunnen we languit al is dat niet per se nodig: de rugleuningen kunnen erg ver achterover.  

Het zit er dus op. Het waren vier zonnige weken, soms wel een beetje té warm. Alleen gisteren heeft het geregend. De wind werkte niet altijd mee, maar dat bracht ook onvermoede krachten naar boven, met name op dijkjes. Heerlijk!

Ik denk in stilte terug aan Vlaanderen waar zo veel veldslagen en oorlogen zijn uitgevochten. Nieuw was het overwegend agrarische Picardië met zijn eindeloze korenvelden en uitgestorven vlaktes waar je je pas weer in de bewoonde wereld waande als er een of ander monumentaal kerkhof in zicht kwam. Ik geniet nogn de vele kronkelende weggetjes en hobbelige bospaden, die van de jachtvelden bij Chenonceaux uitgezonderd. De fietspaden zelf zullen gemengde gevoelens blijven oproepen. Soms hadden ze wat weg van de Champs Elyssée, maar vaker waren het hindernisbanen met een flinke stoeprand als opstap en hielden ze even plotseling op als ze begonnen waren. De herinnering aan de onnavolgbare Franse bewegwijzering, het zoeken naar verdwenen en/of verplaatste bordjes blijft. De lome Loire met zijn prachtige kastelen, zandbanken en vogelkolonies zullen we niet licht vergeten. Het bezoek aan Chambord was meer dan de moeite waard en mijn Samsung Health stappenteller meer dan tevreden met de stappen die we maakten tijdens de afsluitende avondwandelingen.

Ik zal met verbazing blijven terugdenken aan de gigantische supermarkten en enorme prijsverschillen. Voor bijvoorbeeld een blikje cola betaalden we tussen €1.70 en de € 3.50. Voor een grand café crème, die het qua smaak uiteindelijk ruim won van de cappuccino, betaalden we in het centrum van Saint Nazaire €1.80 en aan de rand van Le Poliguen €4.70. 3x raden welke de grootste en de lekkerste was.

Wat ik graag inruil voor iets hartigers is al die zoetigheid, de pain chocolat, de croissants, de grands cafés crème, de baguettes met jam. Maar ook dat is la douce France.