Dag 8: Mézières-sur-Seine - Mézières-sur-Seine (4 km).

Neen, geen tijdrit met vertrek en aankomst in dezelfde stad, maar een min of meer gedwongen rustdag. Het weer was bar en boos vanochtend en ik heb het tot de middag aangezien. Toen er op dat moment een ander Nederlands fietsend echtpaar in het hotel naar onderdak kwam zoeken, heb ik de pijp ook maar aan Maarten gegeven. De kilometers komen van een bezoekje aan de stad in de namiddag toen het weer toch opklaarde. Op het stadhuis een stempeltje opgehaald, de kerk was dicht. De dame achter de balie zat, ze nam niet de moeite te gaan staan, wel raar te kijken toen ik om een stempel vroeg. Ze haalde haar bazin erbij die het stempelboekje aandachtig bestudeerde, bril op bril af. "Wij hebben geen religieuze stempels" was haar overdachte reactie. "Oh madame, dat geeft niet. De tocht is ook cultureel". Dat veranderde alles. Ze ging direct op zoek naar een passende stempel, plaatste er een paraafje met datum bij, naar goed bestudeerd voorbeeld van de andere stempels, en overhandigde met een vriendelijk gebaar het boekje. Zij blij, ik blij.

Het avondeten was gezellig met de drie andere fietsers die hier in Mézières een veilig onderkomen hadden gezocht. Morgen naar Chartres, we zitten precies op de grens van een regen- en wat zonniger gebied. Inderdaad, na regen komt zonneschijn.

Overigens ook de cryptogram uit de Volkskrant van afgelopen weekend met enige hulp weten op te lossen. "Plaats om gedag te zeggen (5)". Groet