Stilte (Zierikzee - Rijsbergen; 77km).

De tocht van vandaag voer ons via talloze polderdijkjes en een surrealistisch windmolenlandschap aan de Grevelingendam, naar Sint Philipsland, het laatste stuje Zeeland. Walcheren hebben we overgeslagen omdat de tijd begint te dringen. Na het Schelde-Rijnkanaal te zijn overgestoken opnieuw een aardig polderlandschap met veel grootschalige tuinbouw. De suikerfabriek van Dinteloord is nog steeds in gebruik, maar de kastuinbouw lijkt er de bietenteelt te verdringen. Uiteindelijk via Standaardbuiten en Stampersgat naar Oudenbosch waarvan de kolossale koepelkerk al van ver te bewonderen valt. Het beetje wind dat er nog woei bracht ons in Rijsbergen bij een adres van Vrienden op de Fiets.

We genieten niet alleen van het gevarieerde landschap, maar ook van de toevallige ontmoetingen. Overnachten bij VodF of in een B&B is persoonlijker dan een hotel en zelfs een camping. Gisternacht verbleven we bij een echtpaar van dik in de tachtig dat volgens een kranteninterview dat op het prikbord hing, al 35 jaar geleden als 'logies met ontbijt' was begonnen. Als ze gasten hadden moesten de jongens hun bed en kamer afstaan en het maar op zolder uitzoeken. De meisjes hoefden geen plaats te maken maar kregen ook niet 50% van de inkomsten, de jongens wel.

De gastvrouw van vandaag zal niet veel jonger zijn maar heeft ook een prikbord met kopietje van een kranteninterview over het indrukwekkend aantal langeafstand-fietstochten dat ze met haar man zaliger gemaakt heeft. Van Rijsbergen naar de Riviera, 4000 km door Nieuw Zeeland en de Canadese Ricky Mountains, en iets minder naar Santiago de Compostella, om maar een paar voorbeeldent geven. Volgens het krantenartikel zijn ze al 3x de wereld rondgefietst. Daar wordt ik stil van.