Dag 5: St. Quentin - Compiegne (82 km)

Een rustige dag en verhoudingsgewijs korte etappe. De reden is regen en onzekerheid over geschikte accommodatie na Compiegne. Heb onderdak gevonden in een Pelgrims Gite van de Vrienden van St. Jacob. Ik ben vooralsnog de enige gast en maak uit het gastenboek op dat er twee andere Nederlanders een dag op me voorliggen.

De imposante kathedraal van Noyon bezocht waar ik met een Frans echtpaar aan de praat raakte dat abdijen, basilieken en cathedralen uit de regio aan het verkennen is, op de fiets, dat wel. Ze vroegen me wat een mens ertoe brengt zo'n tocht naar Santiago te ondernemen. Dat is in het Nederlands al een hele toer, laat staan in het Frans. Maar ze begrepen het. Nu nog terugvertalen. Oui, oui.

Ook kwam ik twee andere fietsers tegen (!), een Spanjaard, vertrokken uit Allicante en een Fransman uit Poitiers die elkaar onderweg ontmoet hadden en nu samen noordwaarts trokken. Qua wind kon ik ze geen ongelijk geven.

Kaartlezen is een hele kunst en ik heb het inmiddels aardig onder de knie. Vooral niet te vroeg afbuigen. De grootste uitdagingen doen zich voor bij borden als "route barrée sur 1 kilomètre" of daaromtrent, zonder verdere aanwijzing. Tot nu kon je er als fietser altijd door, soms lopend.

Intellectueel gezien begin ik ook in een echt fietsersritme te komen. Voorbeelden van levensvragen die tijdens het trappen langs komen zijn: rijden schoolbussen in Frankrijk vóór, na of tijdens de lesuren? In elk geval dat laatste. De bussen zijn dan wel leeg, op de chauffeur na, al is het verschil niet zo heel groot. Of, 'zijn begraafplaatsen betrouwbare bronnen om het drinkwater aan te vullen'? Naar het zich laat aanzien wel. Ook niet onbelangrijk, 'waarom was de Friture chez Fred fermée'? Geen idee. Wel jammer, voor Fred en voor André.