Dag 26: El Ganso - Trabadelo (75 km)

Google maps vertelden dat de rit van El Ganso naar de top van de tocht, Cruz de Fierro, over een afstand van 14 km, één uur en 14 minuten zou nemen. Duidelijk rekening gehouden met het feit dat de weg omhoog gaat. Google gaat dan uit van een onbepakte fiets en laat de wind buiten beschouwing. En die was vandaag de grootste vijand, frontaal windkracht 4. Het leek de Elfstedentocht van 2 jaar terug wel, met dit verschil dat er maar twee dorpen aan de weg liggen en geen stad.

Vandaag weer een paar leuke ontmoetingen met Ton en Gerrit uit Rotterdam gehad. Gerrit rijdt als een Sancho Panchez achter zijn Don Quichote aan en wij samen bewegen ons voort als een harmonica; en die trek je niet zomaar uitelkaar. Een vrolijke noot vormde een Italiaanse mountainbiker die grotendeels de weg van de wandelaars volgt en dus regelmatig verscheen en verdween. Aan het eind werd hij opgenomen in een kleurrijk gezelschap van andere, jawohl, italiaanse mountainbikers. De enige dissonant was een recht op zijn fiets zittende zonderling met vrolijk wapperende Duitse en Spaanse vlaggen die ons op het stijlste stuk naar de Cruz de Fierro triomfantelijk voorbij raasde. Waar haalde de man de energie vandaan? 3x raden.
De wegen van de echte pelgrims en de fietsers vielen vandaag veel samen. De effectieve snelheid van de wandelaars doet op dergelijke trajecten weinig onder voor die van de fietsers die meer omgeleid worden. Ik sta er soms van te kijken hoe ver sommige pelgrims al gevorderd zijn na bijvoorbeeld een fiets- en piespauze. Maar in de afdaling hebben ze het nakijken.

Voor de cijferaars onder u, het record koorddansen op de fiets dat sinds de 14%-helling voor Burgos op 5.2 kilometer per uur staat, is vandaag niet gebroken. Het aantal typen pelgrims is uitgebreid met gezwachtelden, gepleisterden en gepaarden; na de nog niet genoemde oude trekkers met caravan, die in Burgos op de camping stonden, waren er vandaag ook paardrijders op pad.

Het Cruz de Fierro dreigde aanvankelijk op een teleurstelling uit te lopen. Op wat even het einde van de beklimming leek te zijn, stond een of ander lullig ijzeren kruisje. Maar in de bocht erna openbaarde zich toch nog de echte. Daar heb ik me door Don Quichote mee laten verenigen.

Morgen dient zich een nieuwe verrassing aan. De tocht over de Punto de Pedrafita do Cebreiro op 1300 meter vertoont gelijkenis met de rit over de Roelantspas in de Pyreneeën. Net als gisteren heb ik al vast een stuk van het traject gereden en heb ik een kamer in een dorpshotelletje in Trabadelo betrokken, voor maar 20 euro. Nog maar 190 km naar Santiago.