Dag 24: Carrión de los Condes - Mansilla de las Mulas (89 km)

De derde dag op de hoogvlakte van Castilië. Waren de twee voorgaande dagen er vooral op gericht om de N120, een drukke verkeersader, te ontlopen, vandaag hebben we er veel over gereden. Nagenoeg alle autoverkeer is aan de N120 onttrokken door een nieuw vierbaansweg. Dit had als belangrijkste bijkomstigheid dat ik nu veel dichter bij het echte pelgrimsgebeuren ben geraakt. Het pad van de Camino loopt voor een groot gedeelte langs de N120 weg en de fietsroute gaat op haar beurt weer een kilometer of 20 over de Camino. Dat leverde een indrukwekkend schouwspel op. Over een afstand van ongeveer 25 kilometer heb ik zo'n kleine 200 pelgrims geteld. Grote, kleine, dikke, dunne, sommigen met een paraplu, anderen met een hond. Vaak alleen, soms in kleine groepjes, nooit in grote, soms als paar, waarbij ik niet uitsluit dat sommige eenlingen als stel begonnen zijn. Precies kon ik het aantal niet vaststellen omdat het ritme waarin de echte pelgrims zich aandienden, een andere teltechniek vereist dan de trapteltechniek waarmee ik inmiddels vergroeid ben. 

Ook iets meer fietsers getroffen, vooral ltaliaanse mountainbikers en twee oudere dames. Twee dagen terug had ik met de vriendin van Karin wat ontmoetingen uitgewisseld. Zij wist van twee Annies die met frisse tegenzin Santiago probeerden te halen; ze waren wel in Vlaanderen begonnen, maar 't eigenlijk ook wel een beetje zat. Ik moest ze de groeten doen als ik ze zou tegenkomen. En ja hoor, ver voor me op de N120 ontwaar ik twee schimmen die langzaam maar zeker dichterbij komen. Om misverstanden te voorkomen, we reden alledrie de goede kant op. Eenmaal helemaal in beeld waagde ik het erop en deed de twee vrouwen de groeten van de twee dames. Hoewel de Annies er niet vrolijker op geworden waren en vooral geïnteresseerd in de vraag 'hoe ver is het nog?', konden ze dit gebaar wel waarderen.

Inmiddels staat de kilometerteller ruim boven de 2000 km. Ik ben na de teleurstellende ervaring bij 1000 km, nooit in de verleiding geweest dit moment met de camera vast te leggen. Het eind komt nu in zicht, ik schat nog zo'n 360 km. Dat zou in vier dagen kunnen. Maar toen ik het routeboekje bekeek bleek er nog één zwaar traject aan te komen waarin er een col van boven de 1500 meter genomen moet worden. Vermoedelijk overmorgen. Ik zie daar niet echt tegen op, maar het lijkt me verstandig dat stuk niet aan het eind van de rit te plannen, de negative split ten spijt. Dus moet ik het misschien iets kalmer aan doen. Weeronline gaf het weer hier vandaag een 10. Dat is mooi, maar niet echt een cijfer waar fietser of wandelaar op zit te wachten; 30 graden is veel. Misschien maak ik er wel 5 dagen van. De toekomst zal het leren.