Dag 16: Cadillac - Labouheyre (86 km)

31 mei 2016 - Labouheyre, Frankrijk

Een betrekkelijk eentonige dag, grotendeels over de rechte landwegen van Les Landes, overwegend vlak maar met veel vals plat, naar mijn gevoel vooral oplopend.

Voor vertrek trof ik de helft van een Limburgs stel dat ook op weg is naar Santiago de Compostella. Twee jaar geleden waren ze naar Angoulême gefietst en nu deden ze het vervolg. Eergisteren begonnen, hadden ze gisteren net zo weinig keus als ik wat onderdak betreft en uit arren moede ook maar hun intrek in Hotel Château de la Tour genomen.

Opmerkelijkste gebeurtenis van vandaag was wel de eerste echte ontmoeting moet een wandelende pelgrim. Een klein kordaat vrouwtje uit Nieuw Zeeland die in Chartres was begonnen na eerst een tweedehands fiets te hebben gekocht voor het Franse gedeelte van de camino. De fiets was een paar dagen geleden gestolen en omdat ze weinig geld had en toch van plan was vanaf St. Jean-Pied-du-Port te gaan lopen, was ze nu alvast maar aan de wandel gegaan. Niet klagen en doorstappen. Ze vond alleen de kosten voor overnachting te hoog. Bij haar verhaal valt het lot van een doodgereden vosje langs de kant van de weg in het niet.

Wat bepaalt of een dag lekker fietst? Hoewel de lichamelijke gesteldheid een rol speelt en bijvoorbeeld het zitvlak geen pijn moet gaan doen, is het vooral een mentale kwestie. Die wordt deels beïnvloed door het weer. Een regenbui is geen probleem, meerdere op een dag ook niet, als het maar niet te koud is. Een mooi landschap helpt, en daar hebben we er genoeg van gehad. De aard van het wegdek speelt ook een belangrijke rol. Soms hobbel je je een hoedje en dat houdt op. De wind is de grootste mee- of tegenspeler, die ook bepaalt of een klim lekker gaat of niet. Tot nu toe heb ik hem vooral tegen gehad. Vandaag ook weer. Maar we klagen niet. Ik zit nu op zo'n 1450 km, over de helft en meer dan ik verleden jaar tijdens een rondje Nederland langs lange afstandroutes in veertien dagen bij elkaar heb gefietst.

L'histoire se repėte. In Labouheyre ging ik voor de aardigheid bij camping langs, 22 km verderop was er nog een. Maar deze ging pas op 2 juni open. Toen ik het complete stel uit Limburg trof die net op dat moment opgehaald werden door de eigenaresse van de Chambre d'hôtes waar zij geboekt hadden, informeerde ik of ze nog meer plaats had. Neen dus. Zorgelijk. Ik ben voor de zekerheid lokaal gaan informeren en vond plek in een hotelletje of appartementencomplex voor seizoensarbeiders. Het seizoen begint 1 juni. Ikke blij en niet verder gefietst.

3 Reacties

  1. Klaas Swart:
    31 mei 2016
    Oei, dit gaat niet helemaal richting Col du Somport, dan waren de wegen wat minder recht en saai geweest. Maar gelukkig nog wel de juiste richting voor Santiago!
    Mooi dat de campings (in Frankrijk) bijna open gaan, is dat in Spanje ook het geval?
  2. Margriet:
    31 mei 2016
    Weer een mooi verhaal.
    Echt respect en het lijkt je allemaal nog 'makkelijk' af te gaan!?
    Het zoeken van een overnachtingsplek is onderhand nog het lastigste?!
  3. Truus:
    31 mei 2016
    Hoi André! Nooit geweten dat jij zo'n leuke stukjesschrijver was. Ik lees je blog met veel plezier en regelmatig een grondige grinnik. Gerrit en ik vertrekken vrijdag ook richting Frankrijk en hopen het wat droger te houden dan jij het tot nu toe hebt gehad. En wij gaan nog wel met de auto! Maar we wensen je nog veel fietsgenoegen verder en zet 'm op in de bergen!