Dag 12: Dangé-St. Romain - Gençay (83 km)

Het verblijf in La Grenouillėre was geweldig. Voor vertrek de fiets schoon gemaakt. Dat was hard nodig, gisteren namelijk een kilometer of wat over een nat kalkstenen pad gereden zodat mijn fiets in een soort cementmolen was omgetoverd. Nu kun je weer zien dat de fiets zwart is, maar schoon is anders.

Juist toen ik de route weer wilde oppakken, dat voor de verandering 'n keer probleemloos verliep, snelden Michiel en Francien op hun Santos voorbij. Ik kon nog net aanhaken. We zijn verder gezellig de hele dag bijelkaar gebleven. De brede rug en de malende molen van Michiel doen me denken aan Tom Dumoulin, de klimcapaciteiten van Francien herinneren me aan de galante Luxemburger Charly Gaul, tweevoudig Tourwinnaar, in 1956 en 1958. Wat ontzettend K dat Kruiswijk gevallen is.

De rit verliep aanvankelijk door de vallei van de Vienne. Bij Poitiers kun je vervolgens kiezen uit twee trajecten. De een door het gebied ten westen van Bordeaux en via de monding van de Gironde waar Britse pelgrims aan land pleegden te komen en vrij vlak. De ander via Angoulême, heuvelachtiger. Ik heb voor dat laatste gekozen om wat meer klimkilometers in de benen te krijgen met het oog op de oversteek over de Pyreneeën. Dat is gelukt. Het was een komen en gaan van klimmen en klimmetjes en goed te zien dat we ze allemaal aan konden, ook die van 10%. Klimmen kun je leren blijkbaar. Daar was ik nog niet zo zeker van: op een klim van 5 à 6% scheelt die laatste procent al gauw 20% ten opzichte van de eerste.

Enfin, het was leuk en gezellig om zo een dag met een ander stel op te trekken. Morgen scheiden onze wegen zich maar je weet maar nooit waar we elkaar weer treffen. De route naar Santiago is er een van ontmoetingen.