Dag 11: Château-Renault - Dangé-St. Romain (120 km)

26 mei 2016 - Dangé-Saint-Romain, Frankrijk

Bij het verlaten van de camping municipal van Chateaudun, waar ik met nog één ander stel de nacht heb doorgebracht, moet ik nog afrekenen. "Het kantoor is vanochtend gesloten", zegt het A4-tje op de deur. "Gelieve u te melden bij de bibliotheek aan de overkant". Daar hadden ze me gisteren bij aankomst goed geholpen, toen een ander A4-tje meldde dat het kantoor de hele dag gesloten was. Bibliotheekmensen weten veel. Dus waarom niet? Maar helaas, ook de bibliotheek was dicht. Wat nu? In geval van nood, zeiden beide A4-tjes, moest ik dan een bepaald nummer bellen. Maar was dit nu nood?

Omdat ik door mijn reserve etenswaren heen was, moest er eerst gefourageerd worden.Toen ik daarna mijn best deed de stad uit te komen en weer op de route te komen, kwamen Francien en Michiel aangezeild die er al 30km op hadden zitten en aan een kop koffie toe waren. Die had ik nog niet verdiend, dus zette ik kijn pogingen om weer op de route te komen voort. Dat viel niet mee, ook al niet omdat de Franse bewegwijzering voor problemen zorgde: die is in beide richtingen uitgezet, met nagenoeg dezelfde bordjes: "Route de St. Jacques via Tours", of je daar nog naar toe moest of vandaan kwam, maakt niet uit.

Enfin, de route was er niet minder mooi om. Ik kwam door en langs plaatsen waar ik eerder geweest ben en gefietst heb: Freteval (30 jaar geleden; de camping van toen is ter ziele, de bakker boert er nog door), Tours, de valleien van de Loire, Indre, Brenne en nu de Vienne. Prachtig.

Opvallend was een hollend hertje in een buitenwijk van Chateau-Renault; het kan ook een rennend reetje geweest zijn. Fazanten, hazen, roofvogels, een duif die een takje uit zijn bek liet vallen, een bovenaardse mol, allemaal even mooi.

Aan het eind van de dag werd de route weer pardoes geblokkeerd door een TGV-spoor. Op het moment dat ik aan het uitvogelen was hoe we dat moesten oplossen werd ik ingehaald door Francien en Michiel. We hebben het samen geklaard en nog nog een stuk samen opgefietst. Ik wilde nog iets verder en had dat misschien beter niet kunnen doen. De camping van Nouâtre waar ik vandaag mijn zinnen op gezet had, bleek gesloten. En de hemel opende haar poorten. 15 km verder vond ik een heerlijke Chambres d'Hôte en een nog lekkerdere Italiaan die me aan de Chinees van Hippolitushoef deed denken. Ook zo lekker na een dag fietsen. En wie zaten er bij die Italiaan? Het stel van de camper waarmee ik afgelopen nacht op de camping had gestaan. It's a small world en o zo mooi.

Foto’s

3 Reacties

  1. Wilbert Houweling:
    27 mei 2016
    Zal wel geen toeval zijn, dat van die Italiaan :-)!
  2. Henri Beerman:
    27 mei 2016
    Ha die André,
    'Long time no seen.....' maar ik hang aan je lippen bij het lezen van je blog. Spectaculair project. Goeie reis verder.
    Groeten, Henri
  3. André Boon:
    27 mei 2016
    Italianen en Chinezen kom je inderdaad overal tegen Wilbert. Ook rare.
    Hij Henri inderdaad long time no see. Leuk dat je me volgt en reageert.