Dag 10: Châteaudun - Château-Renault (86 km)

Waar vind je ze nog, die spotgoedkope camping municipal met gratis douche en tegenwoordig zelfs free WiFi? In Chateaudun voor 5 euro. Alleen, zelf toiletpapier meenemen; de mijne was op.
Waar vind je ze nog, die Franse 3-gangen menu's voor maar ff een tientje? In Morée voor 12 euro.

Vandaag wat later vertrokken dan gebruikelijk. De eerste 50 km grotendeels langs de Loir, een zijstroom van de Loire waar deel I van de drie routeboekjes eindigt, in Tours.

De route zelf doet ondertussen ook steeds meer zijn best om me in pelgrimstemming te brengen. Langs de wegen vragen speciale verkeersborden aan de automobilst extra op te letten en afstand te bewaren bij het passeren van fietsers. Er zijn ook meer aankondigingen van gites en Chambres d'Hôte. Of die open zijn, weet ik niet. Toch wel veel verhalen gehoord van pelgrims die voor gesloten deuren kwamen te staan. Dat is op zich nog wel te begrijpen, maar ze bleven dicht. En de fietsroute naar Santiago is nu ook helemaal bewegwijzerd. Helaas loopt deze route niet helemaal synchroon met de route uit het boekje, dat vandaag voor het eerst een grote fout bevatte. De aangegeven route werd compleet onderbroken door een TGV-spoor. Misschien stond dat ook wel op de sticker die op de kaft zat maar verdwenen is. Een navigatiesysteem is dan wel erg handig.

Twee dagen terug, tijdens de gedwongen regenpauze, moest ik denken aan dat paar dat mij ingehaald had en per dag hun overnachtingsplaats al had vastgelegd. Die waren mooi in de aap gelogeerd, dacht ik, want ze moesten gewoon door dat hondenweer naar hun eindbestemming. Vandaag ontmoette ik ze weer. Ze komen uit Arnhem en zijn fiets uit Wageningen. Ze hadden die barre tocht inderdaad gemaakt en zaten nu een beetje ongemakkelijk op een bankje want hun volgende plek was al over 5km. Op de bonnefooi rijden heeft toch echt zijn voordelen.

Grappig was een als smurf gekleed mannetje in een knalrode trui en een fel blauwe broek die me van een bankje toeriep dat het nog ver was. Dat wist ik, en voor een kabouter helemaal. Ook leuk: op een gegeven moment zie ik een jonge vrouw zich wat schielijk op haar hurken verschuilen voor een stilstaande auto. Daarachter was juist een andere geparkeerd, waar, naar ik aanneem, net haar geliefde uitstapte. Op het moment suprême schrok hij nu niet van haar, maar zij van mij.

Intellectuele hoogstandjes heb ik vandaag en gisteren niet gemaakt. Maar wel is het zo dat "Class Cars" geen schoolkinderen vervoeren, een klim een klim is, en zonder bril op km verdomd veel lijkt op klim.